Simfonija Vinaver

U romanu Simfonija Vinaver Milovan Vitezovic je oživio jedno vrijeme i od pisca i umjetnika stvorio galeriju živopisnih i veličanstvenih junaka. Ovo je roman apoteoza beogradskoj eliti. Žarko Mandić Gorljivi i govorljivi Stanislav Vinaver je piscu poslužio da poveže i prikaže ne samo velikane srpskog duha, nego i vrijeme i atmosferu u Beogradu između Prvog i Drugog svjetskog rata. Iso Kalac Vinaver urnebesnik. Sabirna žiža i motivacioni cilj ovog romana Milovana Vitezovića je, naravno, Stanislav Vinaver, čovek-poezija, vjeran prijatelj prijateljima, britki kozer, sjajan pantologičar, magični putopisac (...), taj Vinaver je u romanu dat, u punom gestu i reljefu, kao pokretljivi duh Beograda između dva rata. On raskošno sije opažanja, aforizme, dosjetke, ne bježi od sporenja i sudskih procesa; kreće se svom zapreminom znanja i oštroumnosti. Jednom rječi, pred nama je živi urnebesni Vinaver. Miroslav Egeric Srpski Panteon. Simfonija Vinaver, u podnaslovu Roman sa velikom gospodom beogradskom, sklopljena je, zapravo, kao jedan živi duhoviti niz epizoda iz beogradskog književnog života u doba održavanja Prvog internacionalnog kongresa slobodnih zidara 1926. godine. Idući od slike do slike (...) glavni junak neprestano mijenja sagovornike i tako (...) razgovara sa epohom... Mihajlo Pantić I svi mi koji smo poznavali Stanislava Vinavera kao čovjeka koji je sav od reči u provali i pobuni, teško možemo da povjerujemo da se može sačiniti ovakav živ portret. U ovom romanu Vinaver se ne čita, već sreće i čuje, u punoj uživanciji, kako bi sam rekao. Zoran Gluščević (promocija u Kolarcevom narodnom univerzitetu) Kada se govori o beogradskom romanu, odsad će se govoriti o Simfoniji Vinaver. Večernje novosti Roman sa velikom gospodom beogradskom.