Detalji
Iz recencija: Studija Selme Raljević se na neponovljiv i zavodljiv način bavi delima Faruka Šehića i Senke Marić, Aleksandra Hemona i Semezdina Mehmedinovica, Elvedina Nezirovića i Nedžada Maksumića, identifikujući u njima čemer sećanja, muke i tuge, košmare i smrti, obavijajući njihove narative u spasonosnu književnoteorijsku oblandu i dokazujući da rat nije mogao da uništi ni sećanje, ni reč, koliko god smrt i mržnja pokušavale da ljudsko iskustvo pretvore u područje nejezika. Retke su studije koje se bave ontologijom transnacionalnog, a retki su i posvećeni tumači književnosti koja nastaje oko nas i sa nama, književnosti koja prati svet na putu ka bezdanu i na putu ka slavi... Selma Raljević bira da trans/bosanskohercegovačku književnost sagleda kao korpus koji je i deklarativno odmaknut od rojeva značenja koja su u sebi sadržala mitove etniciteta i nacija, represivne običaje, propagandu, bira da se, po sopstvenom priznanju, udalji od istorijskih, tradicionalnih i nacional-političkih sila, a onda i od takvih književnih izraza, bira da progovori o piscima koji grade vlastite prostore slobode i delovanja.
Proizvoda u bazi
