Život bez parazita

U ovoj knjizi govori se o problemu čovjekove individualne borbe protiv raznih vrsta parazita. Naizgled to pitanje je jednostavno - treba primjenjivati odgovarajuća sredstva i recepte protiv parazita da bi se živjelo zdravim načinom života. Međutim, ako se taj problem sagleda iz drugog ugla, sve je mnogo složenije. Parazite - viruse, bakterije, gljivice, gliste i drugo - ima svaki čovjek jer živimo u svijetu u kome jedan život postoji na račun drugog. Čovjek živi svoj život, a paraziti (virusi, mikrobi, gljivice, gliste u čovekovom organizmu) - svoj. Između organizma domaćina parazita i samog parazita postoji poseban odnos. Parazitu je potreban domaćin da bi mogao da živi, a domaćinu treba parazit da bi mogao da održi svoj imunitet na dovoljno visokom nivou. Ispostavlja se da je to normalno, prirodno stanje života. Neprirodnim ono postaje samo kada je narušena ravnoteža između imuniteta i parazita. U tom slučaju paraziti su izazivači (uzročnici) bolesti. Ako se organizmu blagovremeno ne pomogne on može da strada. I tu se susrećemo sa tri pojma - potrebnim nivoom znanja, imunitetom (zaštitnim silama organizma) i parazitima. Razmišljanja i tumačenja ovog problema počinju sa donekle izmenjenim poukama tibetskog traktata Čžud Ši. Da bi čovjek uspio da održi svoje zdravlje na zadovoljavajućem nivou važan je odnos patogenog uzročnika bolesti (parazita), snage tijela i nečistoća. Od toga, da li su oni u uobičajenom stanju ili su se promijenili, zavisi da li će organizam biti zdrav ili će bolovati. Pod snagom tijela podrazumijeva se čovjekov imunitet. Pod „nečistoćama - unutrašnja šljaka i toksini, a pod „patogenim uzročnikom - različiti paraziti. Na snagu (sile) tijela i nečistoće najviše utiču: naše emocije, način života, navike, ishrana, životno doba, klima i demoni - energetski paraziti. Tih sedam uslova doprinose ili nastanku ili iščezavanju bolesti. Paraziti postoje kod svih ljudi (virusi, mikrobi, gliste), ali od njih ne obolijevaju svi, već samo oni koji su emocijama, načinom života, navikama, ishranom ili na drugi način oslabili svoj imunitet i nagomilali nečistoću. Samim tim čovjek je u organizmu stvorio „povoljne uslove da paraziti (mikrobi, gljivice, gliste), koji su bili u stanju mirovanja i pritajeni, počnu naglo da se razvijaju i svojim djelovanjem uzrokuju mnogobrojna oboljenja, pa i samu smrt. Ako se pogledaju statistički podaci uočava se da najviše ljudi umire od srčano-vaskularnih oboljenja. Na drugom mjestu su onkološka oboljenja, a na trećem smrtnost od insulta. Bolesti prouzrokovane parazitima zauzimaju četvrto mjesto. Ali ako se pažljivo analizira uzročno-posljedični lanac nastanka srčano-vaskularnih, onkoloških oboljenja i insulta, vidi se da se oni ispoljavaju kao krajnji stepen. Uzročno-posljedični lanac nastaje od bezazlenih i skrivenih karika. Prva karika je odsustvo potrebnih znanja i životne kulture. Druga karika - uzrok prve - nagomilavanje u organizmu prljavštine i materija koje privlače parazite i smanjuju čovjekov imunitet. Treća karika - uzrok druge - potajni razvoj parazitskih oboljenja. Paraziti „polako naseljavaju i kolonizuju organizam. Oni se razvijaju u krvi i krvnim sudovima izazivajući srčano-vaskularna oboljenja. Naseljavajući jedan ili drugi organ, koji je otrovan šljakom, oni u njemu stvaraju koloniju - tumor. Cijepajući ili zapušavajući krvne sudove oni stvaraju osnovu za insult. Na taj način srčano-vaskularna oboljenja, rak, SIDA, dijabetes, skleroza, insult i druge najčešće bolesti naše civilizacije nastaju razvojem parazita u čovječijem organizmu.