Uvod u historiju i izvore bosanskog prava

Pojmom bosanskog prava, u historijskom smislu riječi, obuhvaća se cjelokupno pravo koje se još od ranog srednjeg vijeka do danas primjenjivalo i primjenjuje na teritoriji Bosne i Hercegovine. To pravo se stoljećima razvijalo i oblikovalo tako što su se na bosansko-slavensku podlogu slijegali različiti pravno-politički nanosi i uticaji. Tih je nanosa i uticaja bilo već u bosanskom srednjovjekovnom pravu, gdje se uz staro slavensko običajno pravo sreću elementi srednjoevropskog feudalnog prava, dubrovačkog i mletačkog prava, te germanskog rudarskog prava koje je u Bosnu stiglo sa dolaskom Sasa, kao rudara. Ovakav model razvitka bosanskog prava nastavljen je u osmansko i dalje u moderno doba. Osmansko pravo je samo po sebi predstavljalo komplikovanu mrežu pravnih sistema i podsistima, koji su u Bosni, u međusobnom preplitanju, činili jedinstven sistem bosanskog prava. Uz osmansko vojno-upravno, agrarno i zemljišno pravo tu je bilo šerijatsko pravo, kanonsko pravo katoličke i pravo­slavne crkve, sa židovskim običajnim pravom. Krajem osmanske vladavine u bosansko pravo, putem tanzimatskog zakonodavstva, prodiru principi i instituti modernog europskog prava. Taj razvoj nastavljen je i dovršen za vrijeme austro-ugarske uprave kada bosansko pravo dobija sve oblike modernog europskog prava. Progresivnom zakonodavnom i općenito normativnom ekspanzijom dviju jugoslavenskih država, posebno poslije 1945. bosansko pravo se potpuno diferencira obuhvatajući praktično sve oblasti društvenog života. (Iz Uvoda)