Tri slike pobede

Zvonko Karanović nam u svom trećem romanu Tri slike pobjede još jednom donosi filmičnu priču koja se čita u dahu, a koja je smještena u period od 8. maja 1999. do 5. oktobra 2000. godine. Mračne kulise rata i naličje života u razrušenoj Srbiji poslužili su autoru kao idealan kontrapunkt da kroz humornu, ironičnu i grotesknu vizuru ispriča priču o jednom vremenu. Đorđe Uzelac, tridesetogodišnji dendi i bivši preprodavac markirane garderobe, nakon završetka rata 1999, u kojem je bio mobilisan i poslat na Kosovo, vraća se u rodni grad pokušavajući da započne novi život. Međutim, brzo shvata da su ljudi, baš kao i društveni sistem i njegove vrijednosti, podjednako nemoralni u miru kao i u ratu. Odlučuje da napusti sve i ode iz zemlje, ali iskrsavaju prepreke na koje nije računao. U ostvarenju cilja glavni junak je primoran da preživi niz apsurdnih epizoda: prijateljstvo sa psihijatrom koji pravi rakiju od pomorandži, posao sa nevidljivim lokalnim poličarem i sedmodnevni festival seksa... Tri slike pobjede Zvonka Karanovića, autora romana Više od nule (2004) i Četiri zida i grad (2006) katarzično je finale trilogije Dnevnik dezertera - prve u srpskoj književnosti XXI vijeka - ubjedljive slike izgubljene generacije koja je devedesetih godina prošlog vijeka samo pokušavala da bude slobodna u neslobodnoj zemlji.