Svaki dan u godini 2

Koliko puta će još nada sebi graditi temelj od samog racionalnog kamena, a iracionalnim zidovima izdvajati prostor u kome se kasnije udobno nastanjuje razočaranje. Zašto nas ponavljanje ne čini vatrostalnim. Nemačka imigrantkinja Gezina Krespal, koja živi u Njujorku sa maloletnom ćerkom Mari, zaposlena je kao prevoditeljka u jednoj međunarodnoj banci. U dnevniku koji započinje 21. avgusta 1967. i završava 20. avgusta 1968. mlada Nemica beleži utiske iz svakodnevnog života u Americi, uključujući i aktuelne političke događaje o kojima se informiše čitajući Njujork tajms. Istovremeno, ona pokušava da rekonstruiše svoju traumatičnu prošlost u nemačkoj pokrajini Maklenburg – Zapadna Pomeranija u vreme nacionalsocijalizma, Drugog svetskog rata, dolaska Sovjeta i Nemačke Demokratske Republike. Tako je sastavljena simfonija 20. veka, u kojoj se spajaju glasovi prošlosti i istorije u nastajanju. U varijaciji tonova i stilova smenjuju se doslovni citati iz Njujork tajmsa, Gezinini dijalozi sa Mari, autentični dokumenti poput spiskova za streljanje, dijalozi u kurzivu sa mrtvima ili odsutnima, Gezinin dnevnik beležen na magnetofonskoj traci... U drugom tomu Jonzonovog romana, horskog dela koje je obeležilo savremenu književnost kao malo koje drugo, izdvaja se nezaboravni solo Gezinine majke nastradale u Kristalnoj noći – tragične figure koja oličava sudbinu cele jedne generacije.