Priče o selu

Seljak u zrelim godinama. Seljakovo lice isparaju i rastoče rad i briga oko zemlje, sunce i kiša, vetar i snijeg. Stezanje zuba i grč napora koji se stalno ponavljaju, žmirkanje i treptanje kojim se oči i lični mišići brane od nemilosrdne jare, od mraza ili vejavice, izbrazdaju to lice u svim pravcima i daju mu boju mrke ili zarudele zemlje nad koju se tako često naginje. Bojazan od zamke ili iznenađenja, napor da pogodi tuđe misli i planove a da ne oda prije vremena svoje, sve to udari svoj pečat na to lice. I prije nego što seljak navrši četrdesetu godinu, ono je već modelirano i završeno. Ivo Andrić U svim prilikama i vremenima, junaci Andrićevih Priča o selu umiju da budu mudri, lukavi i dovitljivi, hrabri, pravdoljubivi i ponositi, vrijedni, borbeni i uporni, ponekad skloni zanosima, tvrdoglavi, brzopleti i kratkovidi, ali najviše čvrsto vezani za surovu ali lijepu zemlju koja ih hrani i za podneblje gdje traju generacije njihovih saplemenika.