Postmoderni roman i metafikacija

Flaubertova papiga Juliana Barnesa jedan je od najpoznatijih, najhvaljenjiih i najboljih romana s kraja XX stoljeća. Podrazumijeva mnoštvo tehnika i autorskih pristupa te kulturoloških konteksta, svrstava se u postmodernistički roman, ali u cjelosti prevazilazi tu jednostavnu odrednicu. Velika umjetnost postaje od onog trenutka kad saznajemo da je engleskom liječniku, koji je došao u Francusku da ispituje Flaubertovu biografiju (Flaubertovu papigu), supruga umrla istom smrću kojom i Emma Bovary - otrovala se. Iza prve priče pojaljuje se druga priča, metapriča i one zajedno daju književni i umjetnički karakter romanu. Već u osnovi te anegdote imamo izvanredan primjer metafikacije koja kao specifičan književni postupak i kulturološka realnost predstavlja centralni interes studije Nina Alihodžić-Hadžialić, s tim da je ona razumljivo u tom kontekstu ispitivala i druge Barnesove, i uopšte postmoderne romane.