Gola pionirka

Roman o Mariji Muhinoj, strasnom sovjetskom borcu, sovjetskoj Jovanki Orleanki, koja bježi na front da bi osvetila smrt svog druga Aljoše. Pošto general Zukov strelja svakog trećeg borca izbjeglog iz neprijateljskog obruča i Marija čudom biva spasena od pravedne ruke znamenitog vojskovođe, ona otkriva sposobnost da u snu leti potpuno gola, i to bez krila i propelera. Svake noći, po naređenju generala Žukova, na lenjingradskom nebu traga za neprijateljskim crnim zmajem. Na javi ona postaje popularna pukovska žena. Dok je svake noći siluju na tvrdom krevetu vlažne zemunice poznati i nepoznati oficiri, ona skromno i bez suvišne buke trpi stalno seksulano nasilje smatrajući to svojom dužnošću prema Otadžbini. U posljednjem ljetu Marija Muhina spašava živote svojih saboraca koji probijaju blokadu Lenjingrada i konačno se uznosi na nebo. Junaci Kononova dolaze na sastanak sa prljavom i raščupanom Muhom prije nego što odu na sastanak sa Smrću i to njihovim preživljavanjima (a i našem doživaljaju) pridaje neponovljivu nijansu. U ljubavnom aktu čovjek se ne otkriva kao ljubavnik, nego kao čovjek; čovjek se otkriva prije nego što će umrijeti; ruska žena, kao što je poznato, više žali nego što daje; Muha žali svoje prolazne ljubavnike, povremeno odvratne, žali ih u oba smisla te riječi, - to je eksperiment koji je pisac izveo sa laboratorijskom preciznošću i koji sadrži dozu surovosti: tako se eksperimentiše sa miševima. Razumije se, Kononov nije samo surov, već i sentimentalan; surova sentimentalnost izvanredne proze koja dotiče osnovne arhetipe pretvara roman Gola pionirka u književni događaj prvog reda, što će on, uprkos okasnelom štampanju, sigurno i postati. Iz predgovora V. Toporova