Bosanski namjesnici osmanskog doba (1463.-1878.)

Vedad Biščević je u svojoj knjizi obradio opće karakteristike i hronologiju osmanske vladavine u Bosni, uključujući tu i Hercegovinu, sa 319 biografija bosanskih namjesnika. Taj historijski slijed autor je doveo do kraja osmanske uprave u BiH. Cjelokupno pričanje prožeto je raznim, manje-više anegdotskim historijskim događajima vezanim za pojedine bosanske vezire i bosanskohercegovačke gradove, kulturna zbivanja, elementarne nesreće, epidemije i političke potrese. Ovo djelo je rezultat velikog i pasioniranog istraživačkog rada, jer je knjiga primjereno opremljena odgovarajućom aparaturom, sa rječnikom termina, uglavnom turcizama, registrom ličnih imena i geografskih naziva, te spiskom literature. Centralna tema istraživanja i djela Vedada Biščevica je povijest Bosne iz osmanskog vremena, koju je on, po dalekom uzoru na Muvekita, slijedio i rekonstruirao kroz hronologiju i biografiju bosanskih namjesnika. To je niz od preko tri stotine ljudi, od kojih je nekima Bosna bila poziv i zakletva, a nekima teret, kazna i zla sudbina. Oni su kao takvi jednako upleteni u historiju Bosne i sva dobra i loša iskustva bosanskog čovjeka. Odatle se Biščevićeva hronologija čita kao nastavak, ali i kritika Andrićeve pripovijesti kako je u nizu tolikih vezira bilo svakojakih i mudrih i čovečnih, i nemarnih i ravnodušnih, i smušenih i poročnih, ali i tako teških i opakih da o njima i sama priča prećutkuje najgore i najglavnije, kao što narod, iz sujevernog straha, ne voli da pominje bolest i zle stvari po imenu.