Zapisi iz mrtvog doma

Fjodor Mihajlovič Dostojevski jedan je od najvećih pisaca što su ikad hodali našom planetom. Njegova misao ulazi pod kožu hladno i neumoljivo kao igla u venu. Zapisi iz mrtvog doma su jedno od njegovih značajnijih djela, postrobijaška najava pravog Dostojevskog. Roman Zapisi iz mrtvog doma, koji se danas može gledati kao genijalni začetak tragičnoga logorskog žanra što će u naše vrijeme kulminirati djelima Karla Štajnera, Solženjicina ili Šalamova, bio mu je prvi veliki književni nastup poslije robije. Tom su se knjigom oduševljavali najveći umovi, a Tolstoj, s kojim je Dostojevski imao ozbiljnih razmimoilaženja, napisao je: ... ne znam ni za jednu bolju knjigu u cjelokupnoj novijoj književnosti, uključujući tu i Puškina. Uz djela Bijedni ljudi (1846), Dvojnik (1846), Bijele noći (1848), Selo Stepančikovo (1859), Poniženi i uvrijeđeni (1861), Zapisi iz podzemlja (1864), Idiot (1868), Bjesovi (1871/72), Mladić (1875), Zli dusi (1871/72) i druga, Dostojevski je autor dvaju romana Zločin i kazna (1866) i Braća Karamazovi (1879/80), čija otkrivalačka genijalnost i književna ljepota neprekidno zaokupljaju čitatelje i prozvode nova tumačenja.